воскресенье, 29 марта 2009 г.

Посухи ҳаштум

«Пир во время чумы?» мегўед?

Магар барқарор кардани арзишҳои волои миллӣ базму зиёфатхўрӣ аст?

Ин кор аст, ранҷ кашидан аст, билохир мубориза аст. Ман ба нармӣ фаҳмонидам, ки баъди ҷанги ҷаҳонии дуввум, вақте ки нон набуд, гуруснагӣ ҳукмрон буд, манзилҳо ва корхонаҳо ба хок яксон шуда буданд ва давлатҳояшон дар хазина як пайса надоштанд, миллатҳои Аврупо сараввал ба муҷассамасозӣ ва эҳёи намодҳояшон шурўъ карданд. Зеро онҳоро такягоҳи халқ меҳисобиданд. Ба ҳамин сабаб ба комёбиҳои азим расидаанд.

Ва масъалаи ору номус низ меҳисобиданд. Шумо бошед, масъалаи ору номусро «пир» яъне базму тараб меҳисобед? Оё мефаҳмед, ки фарқ аз куҷо то куҷост?

Ба шумо агар бигўянд, ки аввал нон мехўрӣ ё номусатро ҳифз мекунӣ, пас аввал ба нонхўрӣ метозед? Ҳол он ки имрўз вазъ дар Тоҷикистон он қадар нест, ки касе бе нон монда бошад ё ки вабо ҳукмрон бошад.

Боз як касе суол карда буд, ки ҳамон солҳо оқои Адаш Истад куҷо буданд?

Агар веблоги Герби шердорро аз оғозаш – моҳи феврали соли гузашта кушода то ба имрўз бихонед, хоҳед донист, ки барои ба лоиҳаи герби Тоҷикистон даровардани намоди шери чи корҳое кардаам.

Комментариев нет: