Нақшҳои митроӣ дар баъзе иморатҳои дигари Самарқанд

Як хонандаи ин блог навиштааст, ки ин нақшҳои ориёиянд. Зиёда аз сад нафар донишмандони соҳа дар ягон тадқиқоти илмии худ нақшҳои рўидевории ёдгориҳои меъмории Самарқандро ориёӣ нагуфтаанд. То солҳои 50-уми асри XX «форсӣ» ва «туркӣ» гуфтаанд. Аммо минбаъд аз мансубияти он ба ин ё он миллат даст кашида, осиёмиёнагӣ гуфтаанд. Ман донишманди соҳа нестам, наметавонам кори онҳоро дуруст ё нодуруст бигўям.

Аммо камбудии бузурги пажўҳишҳои илмии ҳамаи онҳо он буд, ки дар асоси дастури иделогӣ амал намуда ба мазҳабҳои гуногун аз ҷумла ба дини ислом вобаста будани ин нақшҳоро таъкид намекарданд.

Ҳоло боз чанде нақшҳои оини митроиро, ки дар масҷиди Хоҷа Аҳрор, мадрасаи Шердори Хурди ноҳияи Самарқанд ва баъзе иморатҳои шаҳр, аз ҷумла масҷиди гузари Даҳбедӣ гирифтаам, манзуратон мекунам.

Маълуматон хоҳад шуд, ки нақшу нигори меъмории Тоҷикистон чӣ қадар аз решаҳои худ дур шудааст.