Мактаби митроӣ абардмард
месохт. Зардушт шогирди ин мактаб буд.
Мактаби кунунӣ
абармард намесозад. Рӯҳу равони мардуми мо хурд гардидааст. Ба абармард сохтани
мактаби муосир ягон мансабдор манфиатдор нест.
Охир кадом мансабдор
мехоҳад, ки дар ҷомеа аз ӯ бузургтар шахсиятҳо пайдо шаванд ва ба ӯ аз боло ба
поён нигоҳ карда бигӯянд:
- Ҳой одамча! Чаро ту
ин номаъқулиҳоро мекунӣ?
Баъди муроҷиати зиёде
оиди гузаронидани як анҷумани илмӣ оиди таърихи митроизм дар Тоҷикистон ба
чунин хулоса омадам.
Комментариев нет:
Отправить комментарий