вторник, 20 марта 2018 г.

Ифодаҳои обдори самарқандиён – 15


Ҳар кас дасти рӯғанинаша ба сари худаш мемолад.
Яъне ба сари дигар кас намемолад. Азбаски пухтани палав бо  равғани дунбаи гӯсфанд расм будаасту палавро бо даст мехӯрдаанд, баъди хӯрдан баъзе касон равғани дастро ба сар мемоланд, аз он сабаб, ки хосияти шифоӣ дорад, зидди сармохӯрдагист. Ин мақол ба он маъност, ки ҳар кас даставвал ҳама корро ба манфиати худу хонаводаи худ мекунад.

Пӯстата дар бозори чарм мешиносам.
Яъне дар асл кистӣ, хуб медонам, агарчӣ аз пӯсти баданат маҳсулоти чармӣ тайёр карда бошанд.

Пушту пешаш баробар.
Одами берӯй. Яъне пешаш ҳам пушту пушташ ҳам пушт. Баъди обед бой шудагиҳо.

среда, 7 марта 2018 г.

Ифодаҳои обдори самарқандиён – 14


Ҳикоёти зарбулмасалдор

Элак баҳона, дидор ғанимат.
Вақте ки дӯстонро пазмон  мешаванд, гирифтани ягон чизро баҳона карда ба хонааш мераванд

Як шоири ҷавон ба духтари муаллими забон ошиқ будааст. Ба вохӯрӣ дар  он вақт мерафтааст, ки падару модари духтар ба кор рафтаанд. Рӯзе ба хонаи духтар омада бо падари духтар рӯ ба рӯ мешавад.

- Муаллим, ман аз шумо пурсиданӣ омадам, ки калимаи ишпулуқ чӣ маъно дорад?  - Гуфтаст шоири ҷавон, ки ин калимаро худ сохта буд.

пятница, 2 марта 2018 г.

Ифодаҳои обдори самарқандиён – 13


Аз сурнайчӣ як пуф. Аз мо чӣ мерӯд? Аз сурнайчӣ як пуф-дия мегӯянд ва мушкилатонро осон мекунанд. Хислати хуби одамдӯстии самарқандиён.

Мор каҷу килеб мераваду ба хонааш рост медарод. Одами маст низ ҳамин тавр. То таги дараш калавида-каллавида мераваду дарвозаро, ки дид танбеҳи занаш ба ёдаш меояду ҳушёр шуда накалавида ба хонааш медарояд.

Агарчи бе аҷал нахоҳӣ мурд, ту марав ба даҳони аждаҳо. Инсон набояд ҷони худро дар хатар гузорад. Самарқандӣ  дар ҳама ҷо кӯшиш мекунад, ки аз ҷанҷолу ҷанг дуртар бошад.

Саҳар гуфтагем. Дашноми яҳудиёни самарқандӣ. Яҳудии самарқандӣ саҳар пеш аз ба кӯча баромадан чанд дашномро талаффуз карда мегӯяд: Инро ба онҳо хоҳам гуфт, ки маро имрӯз  меранҷонанд. Баъд ба одами ранҷонда мегӯяд: - Пагоҳӣ гуфтагем.
Ва бо ҳамин зиддият хотима меёбад.